ფსიქოლოგის გვერდი
ავტორი: მარინა კვიკვინია

ფსიქოლოგიური ანალიზი – რატომ სტირის ბავშვი?!

გაზიარება

ყველა დამეთანხმება, რომ პატარა ადამიანი მრავალი მიზეზის გამო ტირის. ტირის იმიტომ, რომ მას რაღაც აწუხებს. პირველი მიზეზი ჯანმრთელობის მდგომარეობაში გამოიხატება, ალბათ რაღაც სტკივა. როცა ამ მიზეზს გამოვრიცხავთ, თავს იჩენს მეორე მიზეზი-იქნებ შია, სწყურია, ან ჭუჭყიანი პამპერსი არ მოსწონს. ზოგჯერ ბავშვი სხვადსხვაგვარი შიშის (ახალი გარემო, უცხო ადამიანი, ჭექა-ქუხილი, სიმარტოვე, უეცარი ხმაური) გამოა ცუდ განწყობაზე. ტირილი ერთგვარი თავდაცვის მექანიზმია, დისკომფორტის გამოხატვის საშუალებაა, განგაშია. ამიტომ უფროსებმა პიურველ რიგში მიზეზების დადგენა უნდა შესძლონ. როცა მიზეზი ცნობილი ხდება უკვე სიძნელეს აღარ წარმოადგენს მისი ლიკვიდაცია.
ხშირად გაგვიგონია ანდაზა; გამდის და ვტირიო.

აუცილებელია ბავშვის ინდივიდუალურ თვისებათა გათვალისწინება. ზოგი ბავსშვი მშვიდი ბუნებისაა, უმიზეზოდ ტირილი არ სჩვევია; ზოგი პირიქით- ჭირვეულია, ყველაფერზე შეუძლია მიზეზის მოძებნა, მაგალითისათვის:

,,იმიტომ ვტირი, რომ მზე არ ამოდის"ასეც ხდება, რომ პატარა აცნობირებს, თავის ბავშვობას და სპეკულირებს-მიზანმიმართულად ტირის, რაიმე მიზნის მისაღწევად ,,გაიწი, მეშენთვის არ ვტირი". როგორც ხედავთ ამ შემთხვევაში მას სავსებით შეგნებულად სურს ბებოს თავი შეაცოდოს ან მოაბეზროს გაუთავებელი ტირილით, რათა თავისი გაიტანოს, თუ ბავშვმა ერთხელ მაინც დააფიქსირა, რომ მისი ტირილი თავზარს სცემს ვინმეს. იგი ამ შემთხვევას ხელიდან არ გაუშვებს. ცუდ დღეში ხომ არ ჩავარდნენ, მშობლებმა ყოველთვის უნდა გამოიკვლიონ ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი. უნდა განუმარტონ და გასააგებ ენაზე აუხსნან: რომ ესა თუ ის საქციელი მიუღებელია. იმიტომ, რომ მართლა არ შეიძლება, მაგრამ თუ "ცოტათი მაინც შეიძლება" სჯობს კომპრომისზე წავიდნენ. ერთიდაიგივე ქცევა, თუ ხან შეიძლება და ხან არა, მშობლის განწყობის მიხედვით, პატარა ადამიანი ჯერ იბნევა მერე კი ხვდება ,,თუ გუშინ შეიძლებოდა, დღეს რატომ აღარ შეიძლება"?

ვიტირებ, იქნებ დამითმონ! ბავშვი უფროსებზე ადრე ხვდება, როდის გამოიყენოს ცრემლები და ,,სცენები" და როდის არა აქვს ამას აზრი.

და მაინც, თუ ბავშვი ხშირად და უმიზეზოდ ტირის, აუცილებლად მიმართეთ ფსიქოლოგს, იგი დაადგენს მიზეზს და მშობლებს სწორ გზაზე დააყებებს...

[მარინა კვიკვინია, ფსიქოლოგი]